آخرین برگ 1397

آخرین برگ از صفحه ی امسال را،
باید اختصاص داد به آدمهای ماندنی؛
آدمهایی که با حال خوشت خندیدند
و با بغضت، گریه کردند...
آدمهایی که جاده زندگیشان
یک طرفه بود به سوی مهربانی؛
و در این مسیر، با تو همسفر شدند...
برگ آخر را باید بنویسی،
بگذاری برای همیشه جلوی چشمت؛
که یادت بماند روزهایی که زمین خوردی،
چه کسی از تو دورتر ایستاد و خندید،
و چه کسی به سمتت دوید، دستت را گرفت؛
و بلندت کرد که روی زانوان خودت بایستی...
آخرین صفحه ی سال کهنه را، سفید نگذار؛
قلمت را بردار و با خطی خوانا بنویس:
سال نو یعنی تکاندن دل‌ها،
یعنی آتش زدن کینه ها
و پریدن از روی غم ها...
سال نو یعنی از همین امروز
خنده بپاشیم بر روی یکدیگر،
و دست ها را گره بزنیم
به عطر خوش مهربانی؛ یک گره کور...
آخرین برگ کتاب امسال را، تقدیم کن
به او که حالت را، احسن الحال میخواهد